Kopya Bölüm 9

Gönderen Tatli52337



Çığlığı duyduğumda olduğum yerde kalakaldım. C-Cadence... O iyi mi? Dot'ı zar zor yerden kaldırdım. Kolunu omzuma attım ve ona destek olarak sesin geldiği yere doğru yürümeye başladım.O sırada Tanith yanımdan şimşek gibi geçerek laboratuvara koştu. Kapıyı açması ile çığlığı basması bir oldu.
-T-Tanith... Sorun nedir?
Omzunun üzerinden içeriyi görmeye çalışırken bir anda kulağımın dibinden bir şey vızıldayarak geçti, duvara çarparak kırıldı. Tanith beni hafifçe geriye iterek kapıdan uzaklaştı. İşte bu benim şansımdı. Onu hafifçe sola itip görüş açımı genişlettim ve o zaman ne olduğunu anladım.
Yerler Gary'nin deneyleri ile kaplanmıştı. Duvarların dibinde kırık cam parçaları vardı. Bunları Cadence yapmış olmalı. Deney tüplerini duvara fırlatmış... Ama neden? O sırada Gary gözüme ilişti.
Gary... Laboratuvar önlüğü yırtık pırtık olmuştu. Odanın bir köşesinde titreyerek oturuyordu. Gözlerini korku bürümüştü. Cadence ise odanın uzak köşesinden elinde nasıl ele geçirdiğini bilemediğim bir bıçakla Gary'e doğru yürüyordu. Eli titriyor ve sürekli aynı şeyi fısıldıyordu;
-Beni asla ele geçiremezsiniz. Beni öldüremezsiniz. Buna izin veremem.
Elimde olmadan bağırdım ve öne atıldım ancak Dot'ın hala bana yaslandığını unuttuğum için onun yere düşmesine neden oldum.
-Oh hayır...
İşte o zaman olan oldu. Ben Dot'a yardım ederken Cadence bağırarak Gary'e doğru koşmaya başladı. Tanith odaya koşup Cadence'ı durdurmaya çalışırken ayağı kaydı ve yere düştü.
PAT!
Ama... Ama bu ses Tanith'den gelmemişti. yerlerdeki deneylerin rengine bir anda kırmızı bir renk karışmaya başladı. Gözlerim kocaman açıldı. Hayır... hayır bu olamaz...
Ayağı kayan tek kişi Tanith değildi... Bileğimi bir acı sarmaya başladığında dehşetle elinde olan bıçağın üzerine düşmüş Cadence'a bakıyordum. Üçümüz de bileğimizi tuttuk. Bu yanma hissi... Bu acı...
------------------------------------
Yine sırıttım.
-Ne kadar saçma bir ölüm, değil mi? Bir de Tanith'inkini duy sen. En azından hayat hikayemi sıkılmadan dinleyecek birini buldum. Hiç fena değil. Bundan sonra seni de temelli yok etmem gerekecek. Çok yazık...
Karşımdaki dev gözün huzursuzca hareket ettiğini gördüğümde onu durdurmak için en sevimli ifademi takınıp bir de güzel yalan attım;
-Şaka yapıyorum. bu evrende iyi bir dinleyici kaybetmek istemem. Çok yazık olur değil mi?
--------------------------------------------
Gözlerimden yaşlar akarken yere oturdum. Neden? Neden hep böyle olmak zorunda? Neden benim gözümün önünde? Peki... Peki bu gücü neden BANA verdi? Neresi iyi ki bunun?..
Üç saniyede bir penguenin bütün yaratılış amacını sorgulaması kolay değildir. Ama ben sorguladım. Ayrıca ben bir penguen de değilim. Ben hiç bir işe yaramaz, başkalarının ölümüne sebep olan zavallı bir kopyayım...



Uzun zamandır yazamadığım için özür dilerim. Bildiğiniz gibi MOS sınavı var ve ben ona hazırlanıyorum. Umarım bu bölümü seversiniz. Teşekkür ederim...


0 yorum: